Ενίσχυση της Αναγνώρισης Λεξιλογίου σε Μαθητές Αγγλικών ως Ξένη Γλώσσα με και χωρίς Μαθησιακές Δυσκολίες: Επιπτώσεις μιας Πολυδιάστατης Παρέμβασης Αφήγησης Ιστοριών

Χώρα Μελέτης: Γερμανία

Στόχοι και σκοπός της Καλής Πρακτικής

Ο σκοπός του άρθρου είναι να αξιολογήσει τις επιδράσεις μιας πολυδιάστατης παρέμβασης στην απόκτηση λεξιλογίου. Συγκεκριμένα, η μελέτη εξετάζει πώς ένας συνδυασμός αφήγησης, καρτών και ενός συστήματος επιβράβευσης μπορεί να ενισχύσει τη γνώση λεξιλογίου οπτικών λέξεων των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τόσο αυτών με μαθησιακές δυσκολίες όσο και αυτών χωρίς.

Η έρευνα στοχεύει να προσφέρει γνώσεις σχετικά με αποτελεσματικές στρατηγικές για την εκμάθηση λεξιλογίου σε ετερογενείς τάξεις, αποδεικνύοντας ότι όλοι οι συμμετέχοντες, ιδιαίτερα αυτοί με μαθησιακές δυσκολίες, παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στην απόκτηση λεξιλογίου.

 

Σύντομη περιγραφή της καλής πρακτικής

Ηλικία

Η  πρακτική έχει σχεδιαστεί για μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στοχεύοντας συγκεκριμένα σε εκείνους σε ένα περιβάλλον συμπεριληπτικής τάξης. 24 μαθητές συμμετείχαν στη μελέτη. (έξι εκ των οποίων είχαν διαγνωστεί με κάποια μαθησιακή δυσκολία)

Διάρκεια

Η παρέμβαση περιλαμβάνει 14 συνεδρίες, καθεμία από τις οποίες αποτελείται από δύο κύρια μέρη: μια 10λεπτη ανασκόπηση του προηγουμένως διδαγμένου και νέου λεξιλογίου χρησιμοποιώντας κάρτες, ακολουθούμενη από μια 25λεπτη συνεδρία αφήγησης όπου οι νέες λέξεις ενσωματώνονται σε διάφορες ιστορίες.

Πλαίσιο

Η καλύτερη πρακτική εφαρμόστηκε σε ένα γυμνάσιο στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, Γερμανία. Αυτή η ρύθμιση περιλαμβάνει μαθητές με και χωρίς μαθησιακές δυσκολίες,

Αυτή η πρακτική περιλαμβάνει μια πολυδιάστατη παρέμβαση αφήγησης που στοχεύει στη βελτίωση της απόκτησης λεξιλογίου των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ιδιαίτερα αυτών με μαθησιακές δυσκολίες. Χρησιμοποιεί πολυαισθητηριακές μεθόδους διδασκαλίας, συμπεριλαμβανομένων οπτικών βοηθημάτων (κάρτες), ακουστικών αφηγήσεων και κιναισθητικών δραστηριοτήτων. Η δομημένη και επαναλαμβανόμενη φύση των συνεδριών διασφαλίζει ότι οι μαθητές μπορούν να βελτιώσουν το λεξιλόγιό τους με λέξεις-κλειδιά μέσα από ενδιαφέροντα και ουσιαστικά συμφραζόμενα. Η παρέμβαση είναι οικονομική και εύκολη στην εφαρμογή, καθιστώντας την προσβάσιμη για τους εκπαιδευτικούς να την υιοθετήσουν σε διάφορες τάξεις.

 

3 Βασικές μαθησιακές αρχές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή την Καλή Πρακτική για την υποστήριξη των μαθητών με Μαθησιακές Δυσκολίες

Θεωρία Διπλής Κωδικοποίησης (DCT):

  • Αυτή η αρχή υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες διατηρούνται καλύτερα όταν παρουσιάζονται μέσω πολλαπλών τρόπων, όπως οπτικοί, λεκτικοί και χειρονομιακοί. Με την ενσωμάτωση οπτικών βοηθημάτων όπως οι κάρτες μνήμης με προφορική αφήγηση, οι μαθητές μπορούν να αξιοποιήσουν τόσο τα οπτικά όσο και τα προφορικά συστήματα για να ενισχύσουν τη διατήρηση της μνήμης. Αυτή η προσέγγιση διπλής κωδικοποίησης βοηθά στην αποθήκευση του λεξιλογίου στο νοητικό λεξικό πιο αποτελεσματικά.

 

Κινητήριες Συνιστώσες:

  • Η κινητοποίηση παίζει καθοριστικό ρόλο, ειδικά για τους μαθητές που έχουν βιώσει ακαδημαϊκή αποτυχία και μπορεί να υποφέρουν από άγχος μάθησης. Η καλύτερη πρακτική περιλαμβάνει κίνητρα όπως οι ομαδικές ανταμοιβές, όπου η επιτυχία της ομάδας εξαρτάται από τη συμβολή κάθε μέλους. Αυτό όχι μόνο ενθαρρύνει την ατομική ευθύνη, αλλά και προάγει ένα υποστηρικτικό μαθησιακό περιβάλλον, ενισχύοντας τη συμπεριφορά εστίασης και την ακαδημαϊκή επιτυχία.

 

Αυτοπαρακολούθηση μέσω Αυτογραφημάτων:

  • Τεχνικές αυτοπαρακολούθησης όπως η αυτογραφία επιτρέπουν στους μαθητές να παρακολουθούν οπτικά την πρόοδό τους. Καταγράφοντας καθημερινά αποτελέσματα σε ένα γράφημα, οι μαθητές μπορούν να παρατηρήσουν τις βελτιώσεις στις ικανότητές τους, γεγονός που επηρεάζει θετικά τη συμπεριφορά τους κατά την εργασία και την ακαδημαϊκή τους απόδοση. Αυτή η οπτική αναπαράσταση της καμπύλης μάθησής τους ενισχύει την αυτοεκτίμηση και του δίνει κίνητρο.

 

Στρατηγικές που χρησιμοποιήθηκαν στο πλαίσιο της Καλής Πρακτικής

  • Αφήγηση ιστοριών με κάρτες μνήμης
  • Διπλό Μοντέλο για την Εισαγωγή Λεξιλογίου
  • Επανάληψη και Αυτοματοποίηση
  • Αυτοπαρακολούθηση με Αυτογραφική Απεικόνιση

 

Αποτελέσματα και αντίκτυπος

Η παρέμβαση βελτίωσε σημαντικά την απόκτηση λεξιλογίου των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με μαθησιακές δυσκολίες. Οι μαθητές παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στην αναγνώριση και την ανάκληση των λέξεων-κλειδιών.

Η αξιολόγηση επικεντρώθηκε στην αναγνώριση και τη διατήρηση των λέξεων που αναγνωρίζονται με την όραση. Αυτό έγινε μέσω μιας προεξέτασης και συνεχών αξιολογήσεων, οι οποίες μέτρησαν τον αριθμό των σωστά αναγνωρισμένων λέξεων-κλειδιών πριν και μετά από κάθε συνεδρία. Οι μαθητές παρακολουθούσαν την πρόοδό τους χρησιμοποιώντας φύλλα αυτογραφίας, λαμβάνοντας πόντους για τη διατήρηση ή τη βελτίωση των βαθμολογιών τους.

Επιπτώσεις

  1. Βελτιωμένη Απόκτηση Λεξιλογίου:
    • Η δομημένη, επαναλαμβανόμενη και πολυαισθητηριακή φύση της παρέμβασης οδήγησε σε σημαντικές βελτιώσεις στη γνώση λεξιλογίου. Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, ειδικότερα, ωφελήθηκαν από την καθαρή, συνεπή και ελκυστική προσέγγιση.
  1. Συμπεριληπτική Εκπαίδευση:
    • Η παρέμβαση υποστήριξε τη συμπεριληπτική εκπαίδευση, καθώς ήταν αποτελεσματική τόσο για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες όσο και για εκείνους χωρίς. Αυτό συνέβαλε σε ένα πιο συμπεριληπτικό περιβάλλον στην τάξη, όπου όλοι οι μαθητές μπορούσαν να συμμετάσχουν και να ωφεληθούν από τις ίδιες εκπαιδευτικές στρατηγικές.
  1. Κίνητρα και Εμπλοκή Μαθητών:
    • Η χρήση της αφήγησης, οπτικών βοηθημάτων και ομαδικών επιβραβεύσεων αύξησε σημαντικά τα κίνητρα και την εμπλοκή των μαθητών. Το στοιχείο αυτογραφίας επέτρεψε στους μαθητές να οπτικοποιήσουν την πρόοδό τους, ενισχύοντας περαιτέρω την κίνητρό τους.
  1. Ανατροφοδότηση από Δασκάλους και Μαθητές:
    • Αν και το έγγραφο δεν παρέχει άμεσες παρατηρήσεις από δασκάλους ή μαθητές, οι παρατηρούμενες βελτιώσεις στις βαθμολογίες λεξιλογίου και στη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της εργασίας υποδηλώνουν θετική υποδοχή και αποτελεσματικότητα της παρέμβασης.

 

Αποδεικτικά στοιχεία για τους λόγους για τους οποίους θεωρείται Καλή Πρακτική

Αυτή η πρακτική υποστηρίζεται από ένα δομημένο ερευνητικό έργο, θετική ανατροφοδότηση που προκύπτει από τη βελτίωση των μαθητών και ευθυγράμμιση με τους εκπαιδευτικούς στόχους για συμπεριληπτικές τάξεις.

 

Μεταβιβασιμότητα

Η παρέμβαση μπορεί να προσαρμοστεί σε διάφορες ηλικιακές ομάδες, προσαρμόζοντας τα θέματα των ιστοριών και τις αντίστοιχες λέξεις λεξιλογίου ώστε να ταιριάζουν με την καθημερινή ζωή των συμμετεχόντων. Αυτή η ευελιξία διασφαλίζει ότι η πρακτική μπορεί να είναι σχετική και αποτελεσματική σε διάφορα εκπαιδευτικά επίπεδα και συμφραζόμενα.

Οι επιμέρους συνιστώσες της παρέμβασης μπορούν να ανταλλάσσονται και να προσαρμόζονται ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες των μαθητών με συγκεκριμένες μαθησιακές προκλήσεις. Αυτή η προσαρμογή ενισχύει την εφαρμογή της πρακτικής σε διάφορους μαθητικούς πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με μαθησιακές δυσκολίες.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, αν και είναι μικρός αριθμός σε αυτή τη μελέτη, ωφελήθηκαν από την παρέμβαση. Αυτό υποδηλώνει ότι η πρακτική θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική για ένα ευρύτερο φάσμα μαθητών, υποστηρίζοντας τη χρήση της σε συμπεριληπτικά εκπαιδευτικά περιβάλλοντα.

 

Πόροι που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της Καλής Πρακτικής

  • Ιστορίες
  • Κάρτες
  • Αυτοδημιούργητα γραφήματα

 

Κρίσιμα ζητήματα

Οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας γλώσσας ενδέχεται να μην είναι αποτελεσματικές για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Υπάρχει ανάγκη για εξειδικευμένες στρατηγικές και διδακτικές πρακτικές που να ανταποκρίνονται στις μοναδικές μαθησιακές τους ανάγκες και να τους βοηθούν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους στην απόκτηση γλώσσας.

Συχνά υπάρχει έλλειψη επαρκών συστημάτων υποστήριξης, όπως εξειδικευμένοι διδακτικοί πόροι, βοηθητικές τεχνολογίες και προσαρμοσμένες διδακτικές προσεγγίσεις, που μπορεί να εμποδίσουν σημαντικά τη διαδικασία μάθησης για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες.

Οι δάσκαλοι ενδέχεται να μην είναι πάντα επαρκώς εκπαιδευμένοι για να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τις συγκεκριμένες ανάγκες των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες στο πλαίσιο της γλωσσικής εκπαίδευσης. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια διαφορά μεταξύ των μεθόδων διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται και των μαθησιακών αναγκών αυτών των μαθητών.